Noorden van Kgalagadi

In het Zuid Afrikaanse deel van Kgalagadi zijn de rivieren de Auob en de Nossib de levensaderen. Probleem is echter dat de Nossib maar eens in de 100 jaar vol stroomt en de Auob om de 20 jaar (laatste keer in 2000). De bomen hebben steeds langere wortels nodig om bij het alsmaar verder dalende grondwater te komen. Steeds minder groen en een elk jaar afnemende wildpopulatie. Een ware explosie van leven volgt als het water voor hooguit een paar maanden weer terug is.

Ons tweede kamp is Mata Mata. We volgen vanuit het Twee Rivieren camp de droge bedding van de Auob rivier. Er zijn kunstmatige drinkplaatsen aangelegd waar het wild zich in deze barre tijd verzamelt. Vooral Oryxen, grote groepen springbokken (schuilend onder de bomen), wildebeesten en hartebeesten. Ook opvallend veel secretarisvogels en struisvogels. Veel struisvogelpaartjes hebben rond de 10 kleintjes. Heel grappig. De jonkies hebben het niet op de felle zon en vechten om een plekje in de schaduw van pa of ma. Als ze in de buurt van een boom komen rennen ze naar de schaduw en zijn daar niet meer weg te slaan.

We zijn niet de enigen die oog hebben voor het wild. Onder de bomen komen we 4 keer cheetah's of leeuwen tegen die wachten op een kans. Een grote leeuw heeft net een gnu gepakt die onder een boom wordt kaal gegeten.

Na een lange rijdag, vaak door diep zand, komen we aan in Mata Mata. Een ietwat vervallen kamp met alleen wat basic faciliteiten. Om 22 uur gaat alle stroom uit en dus ook onze ventilator. Het was dan ook een heet nachtje.

In dit godverlaten oord hebben we wel een geweldig hoogtepunt. Met gids Andries gaan we vlak voor zonsondergang het park in. Hij weet veel 'geheime' plekjes. Ondet andere een nest van een Kaapse vos en een piepklein hol in een boom waar een uiltje haar jongen groot brengt. We kunnen in het hol kijken en zien hoe moeder uil een muisje in stukjes aan de kids voert. Tijdens dit spektakel komt er een giraffe langs om een slokje te drinken.

Iets verderop, het is inmiddels pikdonker, spot ik met de schijnwerper wat oortjes boven het gras. Leeuwen! 2 jonge mannetjes en 2 vrouwtjes. Duidelijk op jacht. De mannetjes zijn nieuwsgierig en komen tot op een paar meter van de open safarikar. We moesten langzaam achteruit om ze niet te dichtbij te laten komen. Best spannend!

De hele avondsafari was memorabel. Prachtige bat eared foxes, cape foxes, veel grote en kleine uilen, jakhalzen en springhazen zijn enkele dieren die we spotten. De rivierbedding staat nu vol met bokken, die overdag schuilen onder de bomen. Al met al een geweldige trip.

We hebben het gevoel dat we het park goed gezien hebben. Helaas geen stokstaartjes waar het park zo bekend om is. We besluiten een dag eerder al naar Namibië te gaan en in de buurt van Mariental te overnachten. Hier kamperen we vanaf morgen nog twee nachten in de rode zandduinen van Bagatelle.